“Beni kadın yaratmayan Ulu Tanrı’ya, bizlerin ve bütün dünyanın efendisine şükürler olsun.” (Birnbaum, 1949:15-17) duasını eder, Yahudi erkekler… Günümüzde dahi…

Şükür etme sebeplerine dikkat edelim: Kadın olarak yaratılmamak.

Karakterine, kalitesine ve kapasitesine bakılmadan sırf kadın olduğu için hatta kendi belirleyemediği bir cinsiyet farklılığından dolayı fitnenin kaynağı olarak kadını görmek, olsa olsa sapkın ve saplantılı bir inanışın yansımasıdır.

Zira Yahudilik ve devamı olarak kabul edilen Hıristiyanlıkta kadının daha yaratılışından itibaren eksik, kusurlu ve erkeğe nazaran değersiz olduğunu kutsal metinlerinde görebilmekteyiz.

Tevrat’ta, ilk kadın olan Hz Havva’nın Hz Âdem’in kaburga kemiğinden yaratıldığı geçer.

Erkeğe bağımlı olarak ikincil şekilde yaratılan kadın, aslında erkeğe hizmet etmek için yaratılmıştır.

“Sonra (Tanrı) Âdem’in yalnız kalması iyi değil, dedi. Ona uygun bir yardımcı yaratacağım.

Rab Tanrı Âdem’e derin bir uyku verdi. Âdem uyurken, Rab Tanrı onun kaburga kemiklerinden birini alıp etle kapadı. Âdem’den aldığı kaburga kemiğinden bir kadın yaratarak onu Âdem’e verdi.” (Yaratılış, 2:18, 20-21)

Kaburgasından yaratılan ve kendisine verilen kadın için Âdem şöyle der:

“Şimdi bu benim kemiklerimden kemik ve etimden ettir, buna Kadın (İşa) denilecek…” (Tekvin, 2: 20-22).

Adını dahi erkeğin koyduğu bir kadın anlayışı…

Yaratılış nedeni, erkeğin yardımcısı olma algısı…

Kadının ikinci sınıf olarak anlamlandırılması…

Hıristiyanlara göre kadının yaratılış sebebi kutsal metinlerinde geçen ifadelere bakılırsa pek de Yahudilikten farklı sayılmaz:

“Çünkü erkek kadından değil, kadın erkekten yaratıldı. Erkek kadın için değil, kadın erkek için yaratıldı" (Korintliler, 11:8-9)

Bir de Yahudilik ve Hıristiyanlıkta inanç ve mantıksal olarak kendi içerisinde birçok çelişki barındıran “ilk günah/asli günah” meselesi var.

Kadını kötülüğün anası, çirkinliğin mayası, ayartıcılığın baş aktörü, şeytanın işbirlikçisi olarak görmek…

Şöyle ki: “Ancak Tanrı bahçenin ortasındaki ağacın meyvesini yemeyin, ona dokunmayın, yoksa ölürsünüz dedi. Yılan kesinlikle ölmezsiniz, dedi. Çünkü Tanrı biliyor ki o ağacın meyvesini yediğinizde gözleriniz açılacak, iyiyle kötüyü bilerek Tanrı gibi olacaksınız. Kadın ağacın güzel meyvesinin uygun ve bilgelik kazanmak için çekici olduğunu gördü. Meyveyi koparıp yedi. Yanındaki kocasına verdi, o da yedi.” (Yaradılış, 3:1-20)

Böylece kadın, Hz Âdem’i kandırarak insan neslinin cennetten çıkmasına neden olmuştur. Tanrının emrinin aksine yasak meyveyi yiyen ve erkeğin de yemesi için onu ayartan kadın, suçludur.

Hıristanlıkta ilk günah konusunda yine kadın, erkeği baştan çıkardığı için tek sorumlu ve günahkâr kişidir. (Timeteos, 2:13-4)

İşlenen bu ilk veya asli günah Hıristiyanlığın temel inançlarından biri haline gelmiştir. Günah mirasıyla doğan insanoğlu İsa Mesih’in kendini feda etmesiyle insanlık için kefaret olmuştur. (I. Yuhanna, 2:2)

Bu sebeple insanlar Hz İsa’nın aslî günahtan çarmıha gerilerek kurtaran kefaretine vaftiz ile ortak olmalıdırlar, şeklinde inandıklarından ilk insanın işlediği günahtan arınabilmek ve Hıristiyanlık’a girmek için vaftiz olmayı gerekli görürler.

İslam inancında ise ilk yaratılan insanla ilgili olarak Kur’an-ı Kerim’de geçen: “Ey insanlar! Sizi bir tek nefisten yaratan ve ondan eşini yaratan…(Nisa, 4/1) ve “Sizi bir tek candan yaratan ondan da yanında huzur bulsun diye eşini yaratan O’dur...” ( Araf, 7/189) ayeti ile ilgili olarak ilk can, ilk nefis ve ilk cevherin ne olduğu hususunda farklı görüşler de olsa Hz Âdem’in Hz Havva’ya göre üstün yaratıldığına dair bir durum söz konusu değildir.

İslam’da üstünlük cinsiyette değil, kulluktaki ciddiyettedir. Üstünlük takvadadır.

“Ey insanlar! Doğrusu biz sizi bir erkekle bir dişiden yarattık. Ve birbirinizle tanışmanız için sizi kavimlere ve kabilelere ayırdık. Muhakkak ki Allah yanında en değerli olanınız, O'ndan en çok korkanınızdır. Şüphesiz Allah bilendir, her şeyden haberdardır.” (Hucurât, 49/13)

İslam; Hıristiyanlık ve Yahudilikten farklı olarak ilk günahın sorumlusu ve sebebi olarak kadını görmez. Bunu da doğru bulmaz.

Şeytan vesveseleri ile hem Hz. Âdem’i hem de Hz. Havva’yı kandırmış ve onlara yasak meyveyi yedirmiştir. (Arâf, 7/20-2)

Şeytanın her ikisinin de ayaklarını kaydırarak içinde bulundukları cennetten çıkmalarına yol açmıştır. (Bakara, 2/36).

İlk günah/asli günah meselesinde ise ilk ve son din olan İslam’ın kesin ve keskin ifadesi şudur:

“Hiçbir günahkâr, başkasının günahını yüklenmez.” (Fatır, 35/18)